Αρχεία Κατηγοριών: Poetry Ποίηση

📸https://guchellas.wordpre Αναδημοσίευση από:https://nadinepoetry.wordpress.com/2025/08/05/le-cose-invisibili/ Φωτογράφος Μπάρμπαρα Μπεζίνα Στίχοι της Nadine S.Τα αόρατα πράγματαΌλα τα αόρατα πράγματα καλούν—οι στάχτες των νεκρών, οι κουνιστές πολυθρόνες που κινούνται στη σκονισμένη σιωπή των βεραντών. Θα ήθελα να είναι καθήκον μου να αφουγκράζομαι τη μελαγχολία της φύσης τους: να ακούω το φύλλο όταν πέφτει, ατελείωτο, σαν την τελευταία γραμμή ενός κειμένου—ΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Σαν την τελευταία γραμμή ενός κειμένου»

📸https://guchellas.com/?attachment_id=4519 Αναδημοσίευση από:https://olivia2010kroth.wordpress.com/2025/07/29/%d0%b3%d0%bb%d0%b0%d0%b7%d0%b0-yeux/#respond Φιόντορ Κούζμιτς Σολόγκουμπ: Κλείνοντας τα μάτια σου… Κλείνοντας τα μάτια μου, σε φιλάω,ένα σιωπηλό και ασώματο φιλί.Κοιτάς και είσαι σιωπηλός, χωρίς να σκοτώνεις, χωρίς να αγαπάς,στο λίκνισμα της ομίχλης και των ρυακιών. Πλέω με μια βάρκα, και το φεγγάρι από πάνω μουσηκώνει το θλιμμένο του πρόσωπο.Πλέω σε ένα ποτάμι, και τα καλάμια,ΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Η ατελείωτη μελαγχολία, της ύπαρξή σου.»

pexels-photo  Αναδημοσίευση από:https://artiglio.blog/2025/07/15/parole-in-prestito-10/#like-9475 Ματ, ποιος κινείται, ποιος πέφτει, ποιος πληρώνει, ποίημα. Η σκακιέρα καίγεται κάτω από τα πόδια τυφλών βασιλιάδων και πιονιών που δεν έμαθαν ποτέ να ονειρεύονται. Τα σύνορα σχεδιάζονται με αίμα, όχι με μελάνι, και η διπλωματία είναι μια κούφια ηχώ σε σαλόνια όπου η αλήθεια πωλείται στον πλειοδότη. Τα παιδιά μετρούν εκρήξειςΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Τα παιδιά μετρούν εκρήξεις αντί για α….»

pexels-photo Αναδημοσίευση από:https://nadinepoetry.wordpress.com/2025/04/29/simulacro-di-donna/ Ομοίωμα μιας γυναίκας 29 Απριλίου 2025 όχι αδιαφορία – όχι αυτή η γεωγραφία της επιθυμίας που προορίζεται για σιωπή, (όπου είμαι εγώ, εσύ φεύγεις σαν άλογο που φοβάται τα ηνία) όχι ο ήλιος που δύει με το αίμα μας – αυτός ο ήλιος που ξεφεύγει από το βλέμμα μας, ενώ σκαλώνει τονΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Όταν μπορείς να νιώσεις πόνο !»

pexels-photo ✍ Απόσπασμα ποιήματος μου: Ο ΘΕΌΣ ΈΡΩΣ «περπατώντας πάνω στης Μεσώγειου τα χοχλάδια ,βήμα βήμα πλύναμε , της πρότερης ζωής μας , κάθε χαρακιά !» Αναδημοσίευση από: https://amorentreestrellas.wordpress.com/2025/07/04/destinadamente-para-vos/ Δημοσιεύτηκε στις4 Ιουλίου 2025από lovebetweenstars https://amorentreestrellas.wordpress.com/wp-content/uploads/2017/03/brian-crains-song-for-sienna-piano-and-cello-duet.mp3 Προορισμένο για εσάς Ότι με αγαπάς. Ότι με αγαπάς για αυτό που είμαι, με τις ανασφάλειές μου, με τους φόβους μου,ΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Όντας δύο….»

u03a6u03c9u03c4u03bfu03b3u03c1u03b1u03c6u03afu03b1 u03b1u03c0u03cc Ku00e1ssia Melo u03c3u03c4u03bf Pexels.com Αναδημοσίευση από : https://nadinepoetry.wordpress.com/2025/05/01/fare-anima/ Κείμενο Δημιουργώντας ψυχή Τίνος είναι οι διαλυμένοι θρήνοι — ψιθυρισμένοι από έναν κατώτερο θεό μέσα στα όνειρα της νύχτας; Αρνούνται τον εαυτό τους στον καθρέφτη, θρυμματίζονται, δεν υποκύπτουν στην ύπαρξή τους, διαλύονται — σαν βροχή στο χέρι του ασυνείδητου. — το τραύμα είναι ένας μύθοςΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Στο οδυνηρό όραμα μιας ετοιμοθάνατης ανθρωπότητας»

pexels-photo Αναδημοσίευση από: 24 Ιουνίου 2025Ναντίν Σπαγκιάρι Σηκωθείτε, εσείς που τρέμετε Σηκωθείτε, εσείς που τρέμετε, ανοίξτε τη νύχτα σαν την Ερυθρά Θάλασσα –για να εξερευνήσετε την ανθρωπότητα, τα κτηνώδη ένστικτα, τα σιωπηλά βάθη της σκέψης και εκείνη την αλληλεγγύη που φοριέται από το δέρμα. Η ελπίδα, σαν μεταμόσχευση καρδιάς, θα είναι το κλειδί για τηνΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Φυγή από τους κολασμένους κύκλους»

pexels-photo Αναδημοσίευση από:https://editheur.wordpress.com/2025/04/11/i-love-the-spider/ Λατρεύω την Αράχνη Βίκτορ-Μαρί Ουγκώ (1802-1885)Μετάφραση: Έντρις Ιράβι Αγαπώ την αράχνη, αγαπώ την τσουκνίδα,επειδή είναι μισητές.επειδή καμία επιθυμία δεν τις σηκώνει ψηλά,και κάθε χέρι τις χτυπάει κάτω. Επειδή είναι καταραμένα και εύθραυστα,Σκοτεινά, έρποντα όντα.Επειδή είναι οι θλιμμένοι αιχμάλωτοιτου ίδιου τους του κρησφύγετου. Επειδή είναι παγιδευμένοι στον κόπο τους·Ω, μοίρα! ανελέητα δεσμά!Επειδή ηΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Τίποτα δεν υπάρχει χωρίς τη θλίψη του»

pexels-photo Αναδημοσίευση από: https://editheur.wordpress.com/2024/09/21/autumn/ Ποιήματα Τζαμσίντ Ιράβι Δημοσιεύτηκε από Έντρις Ιράβι Φθινόπωρο Ακίνητοςστέκομαι στο κατώφλι του φθινοπώρουκαι ο κόσμοςΜισή αμφιβολία και μισή βεβαιότηταμε προσπερνάει. Κάποιος πρέπει να γίνει μάρτυραςτου τέλους του καταπράσινου καλοκαιριού. □ Σοκαρισμένοςστέκομαι στο κατώφλι του φθινοπώρουΚαι ο κόσμοςΜισό κραυγή και μισός τρέλαΜε προσπερνάει ακόμαΜένωστην έκρηξη των ματωμένων φύλλωνΈνα κρύο δρεπάνι γλιστράειΚαι η κουρασμένη Κυρία,ΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Ακίνητος στέκομαι στο κατώφλι του φθινοπώρου»

pexels-photo Αναδημοσίευση από:https://nadinepoetry.wordpress.com/2025/05/16/sullinnocenza/ Περί αθωότητας Δεν είναι να μην ξέρεις. Είναι το να γνωρίζεις — και όχι το να σταματάς να βλέπεις. Δεν είναι να έχεις όπλα, ακόμα κι όταν έχεις το δικαίωμα σε αυτά. Είναι απαλλαγμένο από καριερισμούς, αφορισμούς και άλλα επιφυλακτικά οράματα. Είναι η σιωπή που ακούει, ακόμα κι αν έχει μάθει τονΣυνέχειαΣυνέχεια ανάγνωσης «Αθώος δεν είναι αυτός που δεν είναι ένοχος»