ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΖΑΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Φ.ΝΙΤΣΕ___Κι έστρεψα την πλάτη μου στους ηγεμόνες , όταν είδα τι είν’ αυτό που τώρα αποκαλούν εξουσία τους: το να παζαρεύουν και να εμπορεύονται τη δύναμη -με τον όχλο ! (ταδε εφη ζαρατουστρας)

tasosmichalas, Σφυγμοί της Εποχής ΠΟΛΥΠΡΟΣΩΠΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Αρρώστια με πολλά πρόσωπα

Η φτώχεια αποκαλύπτεται και μέσα από εικόνες. Μπορεί να είναι εικόνες από την αυλή του γείτονα,αλλά να έρχονται και από μακρυά. Όπως π.χ από την Ινδία με παιδιά να παίζουν σε άθλιες συνοικίες μπροστά σε παράγκες φτιαγμένες από ξύλα και λαμαρίνες. Ή από τη Μαδαγασκάρη και την Αιθιοπία με σκελετωμένους από την πείνα ανθρώπους. Αλλά και από κάποια σημεία της Ευρώπης όπου ζουν άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες χωρίς πολιτισμό και προσανατολισμό. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα 700 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ημερησίως στη διάθεσή τους 2,15 δολάρια για να ζήσουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις ζωής γίνεται λόγος για “απόλυτη φτώχεια”. 

Η Ελλάδα μπορεί να μη κατόρθωσε μέχρι σήμερα να εφαρμόσει ολοκληρωμένα σχέδια κοινωνικής πρόνοιας ανάλογα εκείνων της Σουηδίας, της Φινλανδίας ή της Γερμανίας, όμως σε γενικές γραμμές προσφέρει στους πολίτες της προϊόντα και υπηρεσίες μέσης κοινωνικής αξίας, τα οποία σιγά-σιγά όλο και βελτιώνονται. Παρ΄όλα αυτά και εδώ συναντά κανείς εικόνες φτώχειας, κοινωνικά προβλήματα που παραμένουν εκκρεμή και αναμένουν την λύση τους. Ας θυμηθούμε τις περιπτώσεις παιδιών που λιποθυμούσαν σε σχολεία την περίοδο που η οικονομική κρίση βρισκόταν στο forte της, επειδή οι γονείς τους ήταν άνεργοι και τα παιδιά δεν τρέφονταν επαρκώς.

Φτωχός δεν είναι μόνο όποιος δεν έχει να φάει, αλλά και όποιος δεν μπορεί να πληρώσει το νοίκι ή να αγοράσει ένα ζευγάρι γυαλιά. Επίσης αυτός που δεν φτιάχνει τα δόντια του γιατί δεν έχει να πληρώσει τον οδοντίατρο ή κάποιος που δεν πηγαίνει σινεμά ή σε μια ταβέρνα, επειδή δεν έχει ούτε ελάχιστα χρήματα. Ο άνεργος, ο άστεγος, ο συνταξιούχος που λαμβάνει σύνταξη ντροπής και δεν μπορεί ούτε κατ΄ελάχιστο να ανταποκριθεί στις καθημερινές απαιτήσεις της ζωής, όλοι αυτοί είναι φτωχοί. Όπως άλλωστε μια γυναίκα που μεγαλώνει παιδί μόνη, χωρίς δουλειά. Φτωχός είναι και ένας που έχει στερηθεί τη χαρά της ζωής, την αξία της οποίας γνωρίζει, αλλά ζει μέσα στη θλίψη, έπειτα από διαζύγιο, επειδή στο γάμο του γνώρισε απογοητεύσεις. Υπάρχουν πολλά είδη φτωχών, η φτώχεια είναι ένα μωσαϊκό που αποτελείται από πολλά πετραδάκια! Η σκέψη ότι είσαι φτωχός, σου δημιουργεί συνεχή πίεση, σε κάνει να αισθάνεσαι τιμωρημένος, αδικημένος, ταπεινωμένος, υποτελής ενός συστήματος που δεν σε ευνοεί.

Συνήθως για να χαρακτηρίσουμε κάποιον φτωχό, χρησιμοποιούμε ως μέτρο αξιολόγησης το χρήμα. Κρίνουμε δηλαδή την αξία του από το εάν έχει ή όχι λεφτά. Αλλά και όταν οι τσέπες είναι γεμάτες, αυτό δεν αποτελεί προϋπόθεση για ευπρεπή και ευτυχισμένη ζωή. Χρειάζονται και άλλου είδους εισφορές και ενισχύσεις.

Χειρότερη από όλες τις φτώχειες είναι η πνευματική φτώχεια! Πνευματική φτώχεια σημαίνει συστηματική προτίμηση προς ο,τιδήποτε φαντάζει εντυπωσιακό και ηχεί ευχάριστα, ενώ δεν έχει αξία, δεν είναι χρήσιμο και ωφέλιμο, αργά ή γρήγορα βυθίζει τον άνθρωπο σε θλίψη και παρακμή. Ο πνευματικά φτωχός βιώνει λανθασμένες καταστάσεις ζωής, καθώς αδρανοποιεί την λογική και αφήνει να συγκυβερνούν την ζωή του η ελαφρότητα και οι ψευδαισθήσεις. Καθημερινά, αν προσέξουμε, θα επισημάνουμε σκηνές από το θέατρο του παραλόγου που εκτυλίσσεται γύρω μας και στο οποίο πρωταγωνιστούν άνθρωποι πνευματικά φτωχοί. Ενώ τα έχουν όλα (χρήμα, καριέρα, εμφάνιση, ανέσεις κ.λπ), υποφέρουν μέσα στη φτώχεια τους. Δεν έχετε παρά να ανοίξετε την τηλεόραση για να εντοπίσετε ένα σωρό θορυβώδεις και προκλητικούς τύπους, οι οποίοι ενώ πνευματικά είναι φτωχοί ή, για να το εκφράσουμε επιεικέστερα, εγγίζουν τα όρια της πνευματικής πενίας, διαπράττουν το ατιμώρητο σκάνδαλο να διαλαλούν την φθηνή πραμάτεια τους, τυλιγμένη σε νάιλον χρυσόχαρτα, δεμένη με χρωματιστές κορδέλες. Και όχι μόνο αυτό. Θεωρούν εαυτούς ειδικούς να μάς ενημερώνουν, να μάς μορφώνουν, να μας σωφρονίζουν και να μας μιλούν για τα σοβαρά και τα δύσκολα της εδώ και της άλλης ζωής… Δεν αντιλαμβάνονται την αξία της σιωπής, αλλά και τα ρίγη οργής που προκαλούν σε όσους τους βλέπουν.