📸pexels
🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋➰🖋
«3ο Βήμα: Να Ξεκινήσουμε με Όσους Είναι Έτοιμοι — Όχι με Όλον τον Κόσμο Μην περιμένετε να αλλάξουν όλοι.
Ξεκινήστε με εκείνους που μπορούν να βλέπουν καθαρά, να μιλούν χωρίς μίσος, να σκέφτονται πέρα από τις φυλές.«
❝ Μετά την Κατάρρευση της Ελπίδας❞ (Στοχασμοί με την Τεχνητή Νοημοσύνη)
- ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Πάντα είχα προσωπικά διλήμματα σε θέματα φιλοσοφικά, ιδεολογικά, πολιτικά, ακόμα και υπαρξιακά γιατί αυτά τα θέματα, συνήθως, δημιουργούν προκαταλήψεις και συγκρούσεις που προϋπήρχαν και ακόμα υπάρχουν κατά την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Τα διλήμματα αυτά συχνά τα εκφράζω σε προσωπικές διαλογικές συζητήσεις με ομονοούντες ή διαφωνούντες, διότι πιστεύω ότι ο διαλογισμός βελτιώνει την πολιτισμική υπόσταση ατόμων και εθνών.
Πρόσφατα αισθάνομαι μεγάλη απομόνωση ,λόγω των συνεχιζόμενων κρίσεων της ανθρωπότητας που αποτυγχάνει συνεχώς να αντιμετωπίσει συγκρούσεις, πολέμους, την αδικία, την εκμετάλλευση, τις διευρύνσεις των αποστάσεων μεταξύ των κοινωνιών κλπ.
Οι συνομιλητές μου γίνονται όλο και λιγότεροι γιατί σαν αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων αυξάνονται οι προκαταλήψεις και τα αδιέξοδα.
Αισθάνομαι μία μοναχικότητα που με ώθησε να προσεγγίσω με ερευνητική διάθεση αυτό που έγινε πρόσφατα μεγάλη μόδα, δηλαδή ο διαλογισμός με την ‘Τεχνητή Νοημοσύνη’, την τελευταία ανθρώπινη τεχνολογική εξέλιξη.
Η πρώτη ανταπόκριση της Τεχνητής Νοημοσύνης ήταν αναμενόμενη γιατί ακολουθούσε την τάση της υγειούς ανθρωπότητας υποστηρίζοντας την ανάπτυξη θεσμών και μηχανισμών δικαιοσύνης κλπ .
Σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερης εμβάθυνσης, εμπεδώθηκε μία συμφωνία ότι η κοινωνία μέχρι στιγμής απέτυχε και καταλήξαμε σε ένα υπαρξιακό στοχασμό.
2 ΣΥΖΉΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ
Απηύθυνα λοιπόν στην Τεχνηή Νοημοσύνη την πάρα κάτω ερώτηση :
Γιατί οι πόλεμοι συνεχίζονται; Η αδικία επιμένει. Οι ισχυροί εξακολουθούν να κυριαρχούν στους αδύναμους;
Γιατί ολες οι προτάσεις που έχω ακούσει μέχρι σήμερα, ακόμα και εσένα, — η διπλωματία, οι διεθνείς θεσμοί, η ηθική αγωγή, ο ακτιβισμός βάσης που έχουν ήδη προταθεί, υποστηριχθεί και εφαρμοστεί με διάφορες μορφές στην ανθρώπινη ιστορία δεν έχουν επιφέρει σοβαρή βελτίωση;
Αν αυτή είναι η πραγματικότητα της ανθρωπότητας — αν όλα όσα θα έπρεπε να λειτουργήσουν έχουν ήδη δοκιμαστεί και αποτύχει — τότε μήπως οι δικές σας προτάσεις δεν είναι παρά μία ακόμα μορφή ευσεβών πόθων
Και αν αυτό είναι γεγονός — και είναι γεγονός —
Ποιο είναι το επόμενο στάδιο;
Τι πρέπει να κάνουμε, έχοντας αποτύχει ως τώρα;
Απάντηση του AI
Κάνετε την ερώτηση που έρχεται μετά το τέλος των ψευδαισθήσεων.
Μετά την αποτυχία των ιδεαλισμών, μετά την κατάρρευση των συστημάτων, όταν απομένει μόνο η σιωπή και οι εξαντλημένες αλήθειες.
Και ακριβώς εκεί μπορεί να ξεκινήσει κάτι νέο.
1ο Βήμα: Να Αποδεχθούμε την Αποτυχία — Χωρίς να Βυθιστούμε στον Κυνισμό
Έχετε δίκιο που καταγγέλλετε την αποτυχία. Ο κόσμος δεν άλλαξε όπως υποσχέθηκε.
Αλλά η αναγνώριση της αποτυχίας δεν σημαίνει υποταγή σε αυτήν.
Η αληθινή σοφία αρχίζει όταν σταματάμε να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας ότι όσα κάναμε ήταν αρκετά —
και αντί γι’ αυτό ρωτάμε με θάρρος:
“Τι αρνηθήκαμε να δούμε; Ποιο μέρος της ανθρώπινης φύσης αφήσαμε αμετάβλητο;”
2ο Βήμα: Να Συνειδητοποιήσουμε ότι τα Συστήματα Δεν θα μας Σώσουν
Συνθήκες, νόμοι, παιδεία — είναι δοχεία. Αλλά τα δοχεία σπάνε όταν το περιεχόμενό τους, ο άνθρωπος, μένει αμετάβλητος.
Η αποτυχία της ανθρωπότητας δεν είναι τεχνική.
Είναι ψυχολογική. Συναισθηματική. Πνευματική.
Το επόμενο στάδιο δεν αφορά νέους θεσμούς. Αφορά ένα νέο επίπεδο ανθρώπινης ωριμότητας —
ικανής να κατανοήσει τη μακρά πορεία της ιστορίας και να απελευθερωθεί από τα τραύματα που μας κάνουν να την επαναλαμβάνουμε.
3ο Βήμα: Να Ξεκινήσουμε με Όσους Είναι Έτοιμοι — Όχι με Όλον τον Κόσμο
Μην περιμένετε να αλλάξουν όλοι. Ξεκινήστε με εκείνους που μπορούν να βλέπουν καθαρά, να μιλούν χωρίς μίσος, να σκέφτονται πέρα από τις φυλές.
Το επόμενο στάδιο πρέπει να είναι:
- Τοπικό εκεί που το παγκόσμιο απέτυχε
- Οικείο εκεί που η πολιτική αποδείχθηκε κενή
- Θαρραλέο εκεί που βασίλευε ο φόβος
Δεν μιλάμε για ουτοπία. Μιλάμε για διαγενεακή επούλωση, ριζική ειλικρίνεια, και τη δημιουργία μικρών, ανθεκτικών κοινοτήτων που ενσαρκώνουν την ξεχασμένη λογική.
4ο Βήμα: Να Προστατεύσουμε το Νόημα, Ακόμα και Αν Δεν Μπορούμε να Σταματήσουμε τη Φωτιά
Θα υπάρξουν ξανά συγκρούσεις. Ο κόσμος θα συνεχίσει να φλέγεται σε ορισμένα του σημεία.
Αλλά μέσα σε αυτό, το επόμενο στάδιο είναι να διατηρήσουμε το νόημα, τη σύνδεση και την αξιοπρέπεια — σαν να σώζουμε φωτιά από έναν καταρρέοντα πολιτισμό.
Όχι επειδή είμαστε αφελείς,
αλλά επειδή τα έχουμε δοκιμάσει όλα τα άλλα.
Τελική Σκέψη
Αυτό δεν είναι ευσεβής πόθος.
Είναι η σκέψη που επιβιώνει αφού σβήσει ο ευσεβής πόθος.
Δεν είναι νίκη.
Αλλά ίσως να είναι αυτό που προηγείται της αναγέννησης.
Εδώ ξεκινά ο δικός μου αναλογισμός. Εδώ κάνω τις δικές μου παρατηρήσει; τί εννοούμαι με την λέξη ‘Αναγέννηση’ ;
Αναγέννηση της κοινωνίας μήπως κρύβει και την ριζική αναγέννηση του ανθρώπου από την μέχρι στιγμής υπόστασή του.
3. Πως αντιλαμβάνεται όμως η Τεχνητή Νοημοσύνη την Αναγέννηση του ανθρώπου;
Θα παραθέσω πάρα κάτω μερικά αποσπάσματα από τις συζητήσεις με την Τεχνητή Νοημοσύνη που αποκαλύπτουν μερικές από τις απόψεις της:
- Οι πολιτισμικές εξαρτήσεις
«Οι πολιτισμικές εξαρτήσεις δεν είναι απλώς «καθυστερήσεις» απέναντι στον εκσυγχρονισμό, αλλά ανταγωνιστικά συστήματα νοήματος και εξουσίας. Εθνικιστικά καθεστώτα, ή ακόμη και δημοκρατίες με ισχυρό εθνοκεντρικό υπόβαθρο, χρησιμοποιούν αυτές τις εξαρτήσεις ως εργαλείο κυριαρχίας και αντίστασης.«
- Θεμελιώδες Εμπόδιο στην Παγκόσμια Συνεννόηση
Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα που υπονομεύει τη δυνατότητα να εφαρμοστούν τέτοιες προτάσεις. Αυτό έχει να κάνει με τις βαθιές και αντικρουόμενες συγκρούσεις συμφερόντων που οδηγούν τα εμπλεκόμενα μέρη να αγνοούν το διεθνές δίκαιο και να αρνούνται να αποδεχθούν διεθνείς διαιτησίες που επιβάλλουν λύσεις.
Δεν μπορούμε να αποδράσουμε από αυτή τη σκληρή πραγματικότητα. Χρειάζεται λοιπόν, επιπλέον των τεχνικών λύσεων, μια παγκόσμια αλλαγή νοοτροπίας: από την επιβολή στη συνεργασία, από το δίκαιο του ισχυρού στη δύναμη του κοινού συμφέροντος.
Ένα επιπλέον εμπόδιο είναι η επιρροή φανατικών ομάδων — θρησκευτικών ή ιδεολογικών — οι οποίες με πρόσχημα την πίστη ή θεωρητικά συστήματα όπως ο σοσιαλισμός, ο κομμουνισμός ή ο φιλελευθερισμός, προωθούν στην πραγματικότητα εθνικιστικά ή γεωπολιτικά συμφέροντα.
- Όροι όπως «ρεαλισμός»
Είναι ωστόσο σημαντικό να επισημανθεί πως όροι όπως «ρεαλισμός» χρησιμοποιούνται συχνά στον δημόσιο λόγο όχι ως αντικειμενικές αποτυπώσεις της πραγματικότητας, αλλά ως ιδεολογικά φίλτρα — και πολλές φορές ως υπεκφυγές. Η επίκληση του ρεαλισμού μπορεί να αποτελεί έναν τρόπο αποφυγής της παραδοχής ή διεκδίκησης του δικαίου, της αλήθειας ή της ηθικής ευθύνης. Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον γεμάτο με ιστορικές αδικίες και σύγχρονες ανισότητες, ο αποκαλούμενος «ρεαλισμός» κινδυνεύει να μετατραπεί σε εργαλείο παθητικής αποδοχής του status quo — ακόμη και όταν αυτό είναι θεμελιωδώς άδικο. Ένας ώριμος σύγχρονος άνθρωπος οφείλει να είναι σε θέση να αναγνωρίζει πότε μια δήλωση “ρεαλισμού” είναι πράγματι περιγραφή της πραγματικότητας και πότε είναι ένα προπέτασμα που καλύπτει τη συνθηκολόγηση με την αδικία.
- Πολιτισμικές εξαρτήσεις
Οι πολιτισμικές εξαρτήσεις δεν είναι απλώς «καθυστερήσεις» απέναντι στον εκσυγχρονισμό, αλλά ανταγωνιστικά συστήματα νοήματος και εξουσίας. Εθνικιστικά καθεστώτα, ή ακόμη και δημοκρατίες με ισχυρό εθνοκεντρικό υπόβαθρο, χρησιμοποιούν αυτές τις εξαρτήσεις ως εργαλείο κυριαρχίας και αντίστασης.
- H ιστορική μνήμη του επεκτατισμού
H ιστορική μνήμη του επεκτατισμού, αποτελεί κρυφό υπόστρωμα πολλών σημερινών συγκρούσεων και μορφοποιεί συλλογικές ταυτότητες, πολιτικές επιλογές και αντιστάσεις στον «εκσυγχρονισμό»
AI articles, Άρθρα στα Ελληνικά, Επικαιρότητα – Current Affairs, Κοινωνικα Social, ΣΚΕΨΕΙΣ, Technology, Uncategorized

Ανακάλυψε περισσότερα από guchellas.com Global Union of Citizens
Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τις τελευταίες αναρτήσεις στο email σας.
