📸guchellas
✍Jerem Πίναμε νερό από τη βρύση όταν διψούσαμε.
📸guchellas
✍Jerem Δεν είχαμε πλαστικά ποτήρια ή μπουκάλια για να πετάξουμε.
📸guchellas
✍Jerem Ένας φανταστικός διάλογος στο ταμείο του σούπερ μάρκετ:
📸https://guchellas.com/wp-content/uplo
μια ηλικιωμένη κυρία διαλέγει μια πλαστική σακούλα για να βάλει μέσα τα ψώνια της.
Αναδημοσίευση από:https://frammenti.travel.blog/2025/09/19/ecologisti-e-cancel-culture/
Οικολόγοι και Πολιτισμός Ακύρωσης
Φανταστική ανταλλαγή στο ταμείο του σούπερ μάρκετ: μια ηλικιωμένη κυρία διαλέγει μια πλαστική σακούλα για να βάλει μέσα τα ψώνια της.
Η νεαρή ταμίας, η οποία μοιάζει πολύ με τη Σουηδέζα Γκρέντινα, την επικρίνει επειδή δεν είναι φιλική προς το περιβάλλον και λέει:
«Δυστυχώς, η γενιά του δεν καταλαβαίνει το περιβαλλοντικό κίνημα. Εμείς οι νέοι πληρώνουμε για τη σπατάλη πόρων της παλαιότερης γενιάς!»
Η ηλικιωμένη κυρία ζητά συγγνώμη από τον ταμία και εξηγεί:
«Λυπάμαι, δεν υπήρχε περιβαλλοντικό κίνημα στην εποχή μου.»
Καθώς φεύγει από το ταμείο, συντετριμμένη, η ταμίας προσθέτει:
«Άνθρωποι σαν εσάς ήταν αυτοί που κατέστρεψαν όλους τους πόρους εις βάρος μας. Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρχε απολύτως καμία μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος στην εποχή σας.»
Έπειτα, λίγο ενοχλημένη, η ηλικιωμένη κυρία επισημαίνει ότι τότε, επέστρεφαν τα καταχωρημένα γυάλινα μπουκάλια στο κατάστημα. Το κατάστημα τα έστελνε πίσω στο εργοστάσιο για να πλυθούν, να αποστειρωθούν και να ξαναχρησιμοποιηθούν: τα μπουκάλια ανακυκλώνονταν.
Το χαρτί και οι χάρτινες σακούλες χρησιμοποιήθηκαν αρκετές φορές και όταν δεν ήταν πλέον χρήσιμα, χρησιμοποιήθηκαν για να ανάψουν τη φωτιά.
Δεν υπήρχαν «υπολείμματα» και τα υγρά απόβλητα δίνονταν στα ζώα.
Αλλά δεν γνώριζαν για το περιβαλλοντικό κίνημα.
Και μετά προσθέτει:
«Στην εποχή μου ανεβαίναμε τις σκάλες με τα πόδια: δεν είχαμε κυλιόμενες σκάλες και υπήρχαν μόνο λίγοι ανελκυστήρες.»
Δεν χρησιμοποιούσαμε το αυτοκίνητο κάθε φορά που χρειαζόταν να διανύσουμε δύο δρόμους: περπατούσαμε μέχρι το μαγαζί στη γωνία.
Αλλά, είναι αλήθεια, δεν γνωρίζαμε για το περιβαλλοντικό κίνημα.
Οι πάνες μιας χρήσης ήταν άγνωστες: οι πάνες των νεογέννητων πλένονταν.
Κρεμάσαμε τα ρούχα μας σε ένα σκοινί να στεγνώσουν.
Είχαμε ένα ξυπνητήρι που το ρυθμίζαμε το βράδυ.
Στην κουζίνα, οι άνθρωποι ασχολούνταν με την προετοιμασία των γευμάτων. Δεν είχαν τις εξειδικευμένες ηλεκτρικές συσκευές για εύκολο μαγείρεμα, οι οποίες, ωστόσο, καταναλώνουν όλες τις kWh που παράγει η Enel.
Κατά τη συσκευασία εύθραυστων αντικειμένων για αλληλογραφία, χρησιμοποιήθηκε εφημερίδα ή βαμβάκι ως επένδυση σε προ-χρησιμοποιημένα κουτιά, όχι φελιζόλ ή πλαστικές φυσαλίδες.
Δεν είχαμε χλοοκοπτικά βενζίνης ή τρακτέρ. Χρησιμοποιούσαμε σκληρό ξύλο για να κουρεύουμε το γκαζόν.
Δουλέψαμε σωματικά, δεν χρειαζόταν να πάμε σε γυμναστήριο για να τρέχουμε σε διαδρόμους που λειτουργούσαν με ηλεκτρικό ρεύμα.
Αλλά, είναι αλήθεια, δεν γνωρίζαμε για το περιβαλλοντικό κίνημα.
Πίναμε νερό από τη βρύση όταν διψούσαμε.
Δεν είχαμε πλαστικά ποτήρια ή μπουκάλια για να πετάξουμε.
Ξαναγέμιζαν τα στυλό τους με μελάνι αντί να αγοράζουν καινούργιο κάθε φορά.
Αντικαταστήσαμε τις ξυριστικές λεπίδες αντί να πετάμε ολόκληρο το ξυράφι μετά από μερικές χρήσεις.
Αλλά, είναι αλήθεια, δεν γνωρίζαμε για το περιβαλλοντικό κίνημα.
Οι άνθρωποι έπαιρναν το λεωφορείο ή το τρένο και τα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο με ποδήλατο ή με τα πόδια αντί να χρησιμοποιούν το οικογενειακό αυτοκίνητο με τη μαμά ως υπηρεσία ταξί 24ωρης λειτουργίας.
Τα παιδιά κρατούσαν την ίδια μολυβοθήκη για αρκετά χρόνια, τα τετράδια συνέχιζαν από τη μία χρονιά στην άλλη, τα μολύβια, οι γόμες, οι ξύστρες και τα άλλα αξεσουάρ κράτησαν όσο περισσότερο μπορούσαν, όχι μια μολυβοθήκη κάθε χρόνο και καινούργια τετράδια που πετιόντουσαν στα τέλη Ιουνίου, καθώς και μολύβια και γόμες με διαφορετικό σύνθημα για κάθε περίσταση.
Αλλά, είναι αλήθεια, δεν γνωρίζαμε για το περιβαλλοντικό κίνημα!
Υπήρχε μόνο μία ηλεκτρική πρίζα ανά δωμάτιο, όχι πολύπριζο για να τροφοδοτήσει ολόκληρη τη σειρά ηλεκτρικών αξεσουάρ που είναι απαραίτητα για τη σημερινή νεολαία.
Τότε μην με εκνευρίζεις με το περιβαλλοντικό σου κίνημα!
Παραπονιόμαστε μόνο ότι δεν πήραμε το χάπι νωρίτερα, για να αποφύγουμε να βγάλουμε νέους ηλίθιους σαν εσένα, που φαντάζονται ότι εφηύραν τα πάντα, ξεκινώντας από τη δουλειά.
Νέοι που δεν μπορούν να γράψουν 10 γραμμές χωρίς να κάνουν 20 ορθογραφικά λάθη, που δεν έχουν ανοίξει ποτέ βιβλίο, ούτε καν κόμικ, που δεν ξέρουν ποιος συνέθεσε το Μπολερό του Ραβέλ… (που θεωρούν σπουδαίο ράφτη), που δεν ξέρουν πού κυλάει ο Δούναβης όταν τους προσφέρεις την επιλογή μεταξύ Βιέννης και Αθήνας, κ.λπ.
Αλλά εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν κήρυγμα στους άλλους, από το απόγειο της άγνοιάς τους.
Ανακάλυψε περισσότερα από guchellas.com Global Union of Citizens
Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τις τελευταίες αναρτήσεις στο email σας.
guchellas.com Global Union of Citizens 