pexels-photo
Αναδημοσίευση από: by Astrea
Εταιρίες και Δημοκρατίες
Posted on by Astrea
Oι εταιρίες δεν είναι δημοκρατίες
είναι «εταίρες » εκδιδόμενες επί χρήμασι στο το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, τις ιερόδουλες.
Οι εταιρείες (Corporations )είναι μία πολύ παλιά υπόθεση που αφορά τη συντεχνίες τα συμφέροντά τους και είναι μέρος της εξουσίας (Corporatism ) . Η δημοκρατία είναι μία νεότερη υπόθεση με το πρώτο και μοναδικό πείραμα που έγινε ποτέ στην ανθρωπότητα στην αρχαία Ελλάδα. Καμία άλλη χώρα δεν γνώριζε την έννοια της δημοκρατίας στην έννοια και τη σημασία της λέξης, που σημαίνει ότι ο λαός συμμετέχει εξουσία και εξασκεί την εξουσία, είναι δηλαδή η εξουσία από τον λαό για τον λαό.
Ένας από τους λόγους που η Α΄ Ρώμη και η κατοπινή βυζαντινή Β΄ Ρώμη, η αυτοκρατορία κατεδίωξαν τους Έλληνες με μανία, ήταν εξαιτίας αυτού του » προπατορικού αμαρτήματος » της δημοκρατίας , την οποίαν φοβόταν πάρα πολύ. Ήταν αδιανόητο να μιλήσει κανείς για «δημοκρατία» μέσα σε μια θεοκρατία και σε μια αυτοκρατορία. Ο κορπορατισμός είναι φασισμός από τα γεννοφάσκια του.
Έτσι λοιπόν οι εταιρείες οι συντεχνίες και οι φατρίες αναλόγως με τα συμφέροντα τους καθόριζαν και την εξουσία στο ρου της ιστορίας.
Πρωτίστως ήταν θρησκευτικές και εξακολουθούν να είναι σε ένα μεγάλο βαθμό γιατί με τη βοήθεια του θεού στο απυρόβλητο, ήταν πιο εύκολο να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και να μη σε ενοχλεί κανένας . Κανένας να μη σου κάνει κριτική. Πως να κάνεις κριτική στο θεό και στον εκπρόσωπο του;;;; Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει

Στη βάση τους όμως ήταν και είναι πάντα οικονομικές από τις Τράπεζες τις Ιερές μέχρι τις σημερινές τις χρηματοπιστωτικές.
Οι Εταιρείες παράλληλα με τον θεό πωλούν και «δημοκρατία» αυτή που τους βολεύει και συνήθως πωλούν και «επιστήμη» στη θέση του θεού, γιατί αποφέρει χρήμα και αυτό στη τσέπη τους, αντί να εξηγούν την πρωταρχική γνώση της φύσης και της φυσικής που είναι πριν τη φυσική και όχι μετα την φυσική, την μεταφυσική, για να προκαλούν δέος στον αμόρφωτο ποίμνιο που χειραγωγούν. Έτσι έχουμε την θεοκρατία του Θεού με τις πολλές αιρέσεις, την θεοκρατία της επιστήμης με τις πολλές θεωρίες και μία πολυεθνική εταιρία Λερναία Ύδρα με ένα αθάνατο ισόβιο κεφάλι. Έχουμε άθεους και θρησκευόμενους επιστήμονες, υποκριτές θεοκράτες ιερείς, πλούσιους εταίρους και πόρνες φτωχές σε ένα Κολοσσαίο και Ιππόδρομο θλιβερών θεαμάτων και πλαστικών άρτων.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον και είναι εκτός ελέγχου με τις πολυεθνικές εταιρείες ως απολυταρχική εξουσία δικτατορία, η πορνεία και ο τζόγος ανθούν παράλληλα με τα θρησκευτικά υπερανεπτυγμένα συναισθήματα των θρησκευτικών εξορκιστών. Όσο μεγαλύτερη η φτώχεια, πνευματική και υλική, τόσο μεγαλύτερος και πλούσιος…. ο θεός.
Το πρόβλημα όμως είναι ένα και μοναδικό τα ενεργειακά αποθέματα της Γης, της Γαίας, τελειώνουν τελειώσανε χθες, δεν υπάρχει μέλλον ούτε για τις εταιρείες ούτε για τις εταίρες και ούτε για θεούς, ούτε για δούλους και ούτε για τους αφέντες.
Τα φάγανε όλα, οι αφέντες, σαν ακρίδες στη Γη και δεν υπάρχει αύριο αν δεν υπάρξει ουσιαστική Δημοκρατία στην Γαία με αλκίνοη ουσία φαιή
Αστραία
Ανακάλυψε περισσότερα από guchellas.com Global Union of Citizens
Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τις τελευταίες αναρτήσεις στο email σας.

Τα καταραμένα λεφτά… όλοι τα κυνηγούν. Αποθησαυρισμός, κατανάλωση, εξουσία… Χαιρετισμούς.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 3 άτομα
Buenos días a mi excelente y sabio amigo. Gracias por las amables palabras y comentarios, es un honor y un placer para mí. ¡Sí, todo sin la «sabiduría de la medida»!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 2 άτομα
Amazing!
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
👌🙏🌻
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
«Η κριτική σκέψη οξύνει την επίγνωση και την μετατρέπει σε όπλο. Ενώ η επίγνωση παρατηρεί, η κριτική σκέψη διερευνά. Ρωτάει γιατί και για ποιο σκοπό.
Είναι Σωκρατική στην άρνησή της να εκλαμβάνει τα φαινόμενα ως έχουν. Η κριτική σκέψη εκθέτει την ιδεολογία, τις κρυφές υποθέσεις που δομούν την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.
Σκεφτείτε την έννοια της «ανάπτυξης». Στον καπιταλιστικό λόγο, η ανάπτυξη είναι εγγενώς καλή, το αναμφισβήτητο μέτρο της προόδου.
Ωστόσο, η κριτική σκέψη ρωτά: ανάπτυξη για ποιον, με ποιο κόστος και για ποιο σκοπό; Όταν η ανάπτυξη οδηγεί σε οικολογική κατάρρευση, εξακολουθεί να είναι καλή;
Όταν η ανάπτυξη πλουτίζει τους λίγους ενώ φτωχαίνει τους πολλούς, είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση; «
Πηγή:https://raffaellopalandri.wordpress.com/2025/08/24/dismantling-the-capitalist-fiction/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!