Sin Cristal, το blog21 Ιανουαρίου 2025Κοινωνία

Η επιστροφή του παντοδύναμου, του Βασιλιά

^{Το άρθρο είναι μισή σελίδα, αλλά αν δεν έχετε όρεξη να διαβάσετε στο κάτω μέρος της σελίδας, το έχετε σε βίντεο.}

Ο νέος πρόεδρος του πιο ισχυρού σύγχρονου έθνους στον πλανήτη ανέλαβε καθήκοντα. Είναι η δεύτερη φορά που έχει πρόσβαση σε αυτό το προνόμιο. γιατί κάτι έγινε στις ενδιάμεσες εκλογές. Το θέμα είναι ότι όποιος ξεκινά τώρα έρχεται φορτωμένος με πείρα, μίσος, εκδίκηση…

Κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί. Κάποιοι θα πλησιάσουν, άλλοι λιγότερο. Αλλά αυτός, με το « καθαρό μυαλό » του για τις επιχειρήσεις (του), θα μπορέσει να πλησιάσει αυτόν τον υποθετικό κόσμο του μέλλοντος. Κανείς, κανένας απολύτως δεν μπορεί να ξέρει πώς θα τελειώσει, ούτε ο ίδιος. Η αλήθεια είναι ότι τώρα, στη νέα του θητεία, με όλες τις εμπειρίες του παρελθόντος, πρόκειται να μας εκπλήξει όλους. Είναι ίσως ένα βήμα πίσω στο χρόνο; Ή μήπως είναι για άλλη μια φορά το επίτευγμα της αρχαϊκής απόλυτης εξουσίας των μοναρχιών;

Οι νεοφιλελεύθεροι αυτής της εποχής πίστευαν ότι είχαν επιτύχει μια ισορροπία για τη σημερινή κοινωνία, και όλοι είχαμε πίστη σε έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο. που ξέραμε ότι θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για να το πετύχουμε, αλλά ότι παρά την ώρα που θα έφτανε. Αυτό όμως που δεν γνώριζαν είναι ότι επρόκειτο να εμφανιστεί ένα νέο ρεύμα εθνικισμού . Δεν πρόκειται για μικρούς εθνικισμούς, αλλά για τους μεγάλους, τις Πατρίδες. Στο νέο κριτήριο των χρόνων μέτρησης, ήταν σήμερα που εμφανίστηκε αυτό το νέο πράγμα. Αλλά αυτή η εξουσία, όπως και η προηγούμενη ( η καθιερωμένη τάξη εναντίον της οποίας επαναστατούν τώρα), λάμβανε πάντα υπόψη ότι η οικονομία (αυτή των ισχυρών) έρχεται πρώτη και μετά θα έρθουν όλα τα άλλα. Και χωρίς να το συνειδητοποιούν, οι άνθρωποι ακολούθησαν τις διακηρύξεις των ηγετών τους.

Και γιατί αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν τους νέους δικτάτορες ; Δεν είναι ίσως θέμα προπόνησης; Γιατί αυτή είναι η θεμελιώδης βάση. Ποιος μας έχει μορφώσει; Λοιπόν, αυτοί, το Σύστημα. Και φυσικά τα έχουν όλα (ή σχεδόν): σχολεία, ΜΜΕ, κοινή κουλτούρα, εγωισμό… Όλα ιδιωτικά και όχι πολύ δημόσια. Και τι μπορεί να προκύψει από εκεί; Λοιπόν, είναι ξεκάθαρο: Το μόνο που ταιριάζει εγωιστικά σε κάθε άνθρωπο.

Τώρα, όταν βλέπουμε ότι λογικά, αυτοί που θα έπρεπε να υποστηρίξουν λιγότερο τους νέους ηγέτες κατέληξαν να εκλέξουν αυτούς τους νέους πολιτικούς. Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι μας προσφέρει το εκκρεμές. Ναι, αυτός που πάντα είχε κλίση προς τα δεξιά . Είναι αγώνας συμφερόντων. Με τον καιρό ίσως θα πλησιάσει στο κατακόρυφο κέντρο.

Σύνδεσμος σε άρθρο με παρόμοιο θέμα: 124 Ζώντας εκτός χρόνου

Vivir fuera del tiempo

Μέχρι τον επόμενο προβληματισμό.

Υπότιτλοι στα ισπανικά και αγγλικά

Joan-Llorenç sin cristal@hotmail.com

δικτάτορας,οικονομία,μελλοντικός,πατρίδα,Κοινωνία,φορά

El regreso del todo poderoso, el Rey

&

artiglio.blogΧάπια της δημοσιογραφίας

Δημοσιεύτηκε από τρελή γάτα Hon 21 Ιανουαρίου 2025

Λόγια και σχόλια από δημοσιογράφους που σχηματίζουν γνώμη.

Michele Serra – « στην ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου 2025 »

Μεταγραφή του σχολίου του Michele Serra

Στο ίδιο Καπιτώλιο που εισέβαλαν πριν από τέσσερα χρόνια οι υποστηρικτές του, ο Ντόναλντ Τραμπ θα γίνει ο σαράντα έβδομος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σχεδόν ολόκληρη η παγκόσμια ηγεσία της νέας δεξιάς θα είναι παρούσα στην τελετή, την οποία ορισμένοι συνεχίζουν να ορίζουν ως «ακροδεξιά», αλλά είναι απλώς η σημερινή μορφή της δεξιάς παντού.

Αλλά η πιο σημαντική πτυχή της τελετής εγκαινίων είναι ότι αύριο θα υπάρξει επίσης μια εξαιρετική συγκέντρωση δισεκατομμυριούχων στην Ουάσιγκτον.
Οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο, ο Έλον Μασκ, ο Τζεφ Μπέζος, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, θα είναι και καλεσμένοι και οικοδεσπότες: γιατί είναι και οι χορηγοί, οι χρηματοδότες του Τραμπ. Ο Μασκ και κάτι ακόμα: θα είναι προσωπικά μέρος της νέας κυβέρνησης.

Θα είναι επίσης το αφεντικό της Google, το αφεντικό του OpenAi και το αφεντικό της Tiktok, εν ολίγοις θα είναι οι απόλυτοι κύριοι της τεχνολογίας και της παγκόσμιας επικοινωνίας.
Θα δούμε την τεχνολογική ισχύ, την οικονομική ισχύ και την πολιτική δύναμη να φρυγανίζουν στο ίδιο τραπέζι και δεν χρειάζεστε καν ένα τραπέζι πολύ μεγάλο.

Αυτοί είναι μόνο λίγα άτομα.
Μια χούφτα λευκών Αμερικανών αρσενικών με θηλυκά παρόντα μόνο σε μορφή συζύγου.

Όχι ότι όταν ένας πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος ανέλαβε τα καθήκοντά του υπήρχαν εργάτες και εργάτες για να τον γιορτάσουν.
Πάντα υπήρχε γειτνίαση μεταξύ οικονομικής ισχύος και πολιτικής.
Αλλά μια τόσο ειλικρινής, συγκλονιστική παρέλαση πλουσίων που γιόρταζαν τον πολιτικό τους θρίαμβο δεν είχε ξαναδεί.
Τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή.

Ως γνωστόν, αυτή η ολιγαρχία κέρδισε τις εκλογές. Και αυτό σημαίνει ότι είχε την ψήφο δεκάδων εκατομμυρίων φτωχών.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό το μάλλον εντυπωσιακό φαινόμενο –οι φτωχοί ψηφίζουν τους πλούσιους– οφείλεται στο ότι η αριστερά έχει εγκαταλείψει τον λαό.
Δεν τον προστάτεψε, πρόδωσε την ιστορική του εντολή.

Είναι μόνο εν μέρει αλήθεια.
Οι πιο πρόσφατες πολιτικές για την υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας ή η δημόσια υποστήριξη για τις ανάγκες όσων έχουν λιγότερα, έχουν εφαρμοστεί από προοδευτικές κυβερνήσεις. Στην Αμερική, από τον Ομπάμα και τον Μπάιντεν.

Σίγουρα δεν έχουν γίνει αρκετά.
Αλλά αυτό το «δεν φτάνει» δεν αρκεί για να εξηγήσει πώς είναι δυνατόν ένας φτωχός Αμερικανός -και είναι πολλοί αυτοί- να ψηφίζει αυτούς που θα τους κόψουν τα επιδόματα και θα βαθύνει τον κοινωνικό διαχωρισμό μεταξύ αυτών που τα κατάφεραν και εκείνων. που είναι προορισμένοι να βουλιάξουν.

Η οικονομία δεν εξηγεί τα πάντα. Η μαζική ψυχολογία μετράει επίσης.
Αυτό που μετράει είναι τα συναισθήματα, οι εντυπώσεις, τα τσιτάτα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με την ταχύτητα και τη διάχυση των καταιγίδων σκόνης.

Πολλοί πιστεύουν ότι η δημοκρατία είναι πολύ περίπλοκη.
Είναι αργό. Είναι δυσκίνητο.
Έχει πάρα πολλούς κανόνες, πάρα πολλά αμορτισέρ, πάρα πολλούς μεσάζοντες, πάρα πολλούς περιορισμούς.
Είναι δύσκολο να το καταλάβεις.
Είναι το αντίθετο της τεχνολογίας, η οποία είναι πολύ γρήγορη και τυλίγει ολόκληρη τη Γη εν ριπή οφθαλμού και δεν χρειάζεται να ζητήσει από κανέναν την άδεια.

Γιατί λοιπόν να μην επιστρέψουμε στις παλιές καλές εποχές;
Πώς λειτουργούσε ο κόσμος πριν από τη νεωτερικότητα και πριν από τη δημοκρατία;

Δεν αξιοποιείτε πλέον τα δικαιώματά σας, το να είστε πολίτης και, ως εκ τούτου, ο δημιουργός της μοίρας σας.
Βασίζεσαι σε έναν ηγέτη, έναν αρχηγό, έναν αρχηγό, έναν αφέντη, έναν πλούσιο άνθρωπο, όπως συνέβαινε πάντα ανά τους αιώνες.
Ελπίδα για την καλοσύνη του.
Η πολιτική δεν είναι πλέον δική σου δουλειά, είναι δική του υπόθεση. Τι ανακούφιση.
Δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι τίποτα πια, εκείνος σκέφτεται τα πάντα.
Καλό Μεσαίωνα σε όλους.

Pillole di giornalismo