ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ Severus Alexander ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

greece.athens.dropshttps://www.instagram.com/p/CRJA7qThhoY/

ΑΡΧΑΙΟ ΔΙΟΝ

Αλέξανδρος Σεβήρος ονομάζομαι
με μένα έκλεισε μια δυναστεία

Photo📸 by Vivian

μεγάλο βάρος
να σηκώνεις τις προσδοκίες των άλλων
να ελίσσεσαι στις αρένες
με τους επίδοξους
τους μωροφιλόδοξους
τους έτοιμους από καιρό για το λεπίδι

Photo📸 by Vivian

η γενιά μου μύριζε αίμα
οι βρεφοκρατούσες δεν ήταν αθώες
μύριζαν οι μαστοί τους εξουσία

Photo📸 by Vivian

ρίχτηκα στην αρένα της διαδοχής
από δεκατεσσάρων
μια βιτρίνα εγώ – άλλοι αποφάσιζαν
γιαγιά και μάνα και συγκλητικοί
με μάτι ύαινας

Photo📸 by Vivian

δεν ήμουν νωθρός
ούτε άβουλος
ξένος ήμουν
ξένος, πώς να το πω
μη συμβατός

Photo📸 by Vivian

χαμένος στο ανάμεσα πεδίο
στα πρέπει τους
και στα ασχημάτιστα θέλω μου ανάμεσα
εγκλωβισμένος

Photo📸 by Vivian

ευάλωτος
ανολοκλήρωτος
ένα υβρίδιο
ως την τελευταία στιγμή
που το λεπίδι τους
με έριξε εδώ

Photo 📸 by Vivian

εξιδανικευμένα ωραίο και ήρεμο
να μειδιώ μελαγχολικά
στους επισκέπτες του μουσείου
ασώματος

Photo 📸 by Vivian

εγώ είμαι
ο Αλέξανδρος Σεβήρος
ένα πορτρέτο
σιωπηλό εσαεί
στη σκιά του συνονόματου
Μεγάλου Στρατηλάτη

Photo 📸 BY guc hellas

-μεγάλο βάρος η σκιά αυτή…

✏📝@mikri.mani

————- ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ!

 tasosmichalas  πολιτική,Διαφθορά,Uncategorized  

Γερμανός αδελφικός φίλος με κάλεσε να επισκεφθούμε υπουργό με τον οποίο ήταν συμμαθητές και στενοί φίλοι. Εντυπωσιάστηκα από το ότι αν και εν ενεργεία πολιτικός ζούσε λιτά, σε ένα τεσσάρι με τη γυναίκα και τα δυο μικρά παιδιά τους. Μοναδική πολυτέλειά τους ήταν ένας κηπάκος περίπου 15 τμ στον οποίο υπήρχαν δυο μικρά δέντρα και δυο χελώνες με τις οποίες έπαιζαν τα παιδιά. Ρώτησα τον υπουργό πώς έτσι και ζει τόσο λιτά, χωρίς πισίνες, βίλες και πολυτέλειες. Είπε: “Είμαι ιδεολόγος χριστιανοδημοκράτης και ζω με λίγα, δεν προκαλώ και θέλω όταν δεν θα είμαι υπουργός, οι πολίτες να συνεχίσουν να με χαιρετούν και να με συμπαθούν”. Πρόσθεσε, επίσης: “Έχω ένα άριστο σύμβουλο, τη σύζυγό μου, η οποία όταν φεύγω το πρωί για το γραφείο, μού λέει: “Κύριε υπουργέ, μη ξεχνάτε: όσο ψηλή και αν είναι η καρέκλα που κάθεστε, τελικά κάθεστε στον ποπό σας”.

Κρίσιμος παράγων στην καλή πορεία όσων κατέχουν δημόσια αξιώματα, αλλά και αυτών που διαχειρίζονται σημαντικές υποθέσεις στον ιδιωτικό τομέα, είναι η ικανότητα να επιλέγουν σωστούς συμβούλους. Δηλαδή ανθρώπους, οι οποίοι με τις γνώσεις, τις ικανότητες, την εντιμότητα και πάνω απ΄όλα την ειλικρίνειά τους θα τούς βοηθούν να μη παραβλέπουν την πραγματικότητα που τους περιβάλει, να τη λαμβάνουν σοβαρά υπόψη και να προετοιμάζονται για την αντιμετώπιση του πλήθους των προκλήσεων που τη συνοδεύουν. Όποιος έχει καλούς συμβούλους αποφασίζει σωστά, έχει προοπτικές, μπορεί να ελπίζει ότι έχει δυνατότητες να καταχωρηθεί στον κατάλογο των εν δυνάμει υποψηφίων για τον τίτλο του Ηγέτη.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από έλλειψη Ηγετών. Η θλιβερή κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως, το επιβεβαιώνει. Δεν υπάρχουν Ηγέτες που θα εμφυσήσουν πνοή στη μάλλον ψυχορραγούσα διεθνή κοινότητα. Γι αυτό η παγκόσμια ακαταστασία τείνει προς μη έλεγχο. Ούτε υπάρχουν σύμβουλοι που επιτρέπουν την αισιοδοξία, έστω υποτυπωδώς, ότι οι εισηγήσεις τους προς τους ισχυρούς είναι δυνατό να συμβάλουν στη μείωση της νοσηρότητας που παρατηρείται. Συνήθως αξιωματούχοι είναι επιρρεπείς στις κολακείες όσων τους περιβάλλουν. Οι οποίοι, ενώ θα έπρεπε να είναι συνετοί και να κάνουν σωστές εισηγήσεις, εκείνοι για να καλοπερνούν, χαϊδεύουν, λιβανίζουν, περιλούζουν με κολακείες και υποκριτικά λόγια όσους τούς προσέλαβαν. Επιβεβαιώνουν έτσι την υποψία ότι δεν λειτουργούν προστατευτικά για αυτούς τους οποίους οφείλουν να προστατεύουν. Και τα αφεντικά όχι μόνο αγαπούν να έχουν δίπλα τους τέτοιους ….συμβούλους, αλλά και τους χαϊδεύουν, τους επαινούν, τους αμείβουν πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες εκδούλευσης που τούς προσφέρουν.

Τι πιστοποιούν αυτά; Ότι η αδυναμία των “ισχυρών” να περιβάλλονται από ειλικρινείς και σωστούς συμβούλους, αν και είναι αθόρυβη, αποδεικνύεται θηριώδης, καθώς τους αποκόπτει από την πολυπόθητη επιθυμία να τούς απονεμηθεί από τον λαϊκό “οίκο αξιολόγησης” ο πολυπόθητος τίτλος του ΗΓΕΤΗ. Ένας τίτλος, ο οποίος δεν αποκτάται μέσα από ψεύτικες διαδικασίες, αλλά αναδεικνύεται μέσα από ένα ευρύ κύκλο ζωής, στον οποίο αποδεδειγμένα υπάρχει επαυξημένη κινητικότητα σε αρετές και αγαθά τα οποία λαχταρούν, έχουν ανάγκη οι απεριφρούρητες και ψεκασμένες με κηρύγματα φθήνιας κοινωνίες που ζούμε.

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ!