ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ ΤΩΝ 2.100 ΑΙΩΝΩΝ ΖΩΗΣ

και τους εναπομείναντες στους οικογενειακούς οικισμούς με τα κεντρικά πυργόσπιτα χτισμένα κυρίως στις κορυφές των λόφων, για ν’ ατενίζουν κατάματα την σκληρή γυμνή αλήθεια της επιβίωσης, με μεγαλοπρέπεια κι ελευθερία, όπως τους τη δίδαξε ανά τους 2.100 αιώνες ζωής, το τοπίο ! (210.000 χρόνια Posted on 31 Μαΐου 2024 by Astrea)

https://www.instagram.com/mikri.mani/

σ’ αυτά τα σπίτια 

έμεναν κάποτε

 γίγαντες 

μικροί το δέμας

 λιπόσαρκοι

ολιγαρκείς

δωρικοί σε όλα

ανθεκτικοί 

στην ερημιά 

ασκημένοι 

στην αυχμηρή πέτρα 

μαθημένοι 

να αποκρυπτογραφούν 

το φως 

και ν’ αγκαλιάζουν 

δέντρα κι ανέμους 

τις νύχτες

χτισμένοι στο χρόνο

από γενέσεως

του ουρανού

να διαδέχονται

η γενεά 

τη γενεά

απαράλλαχτοι

τρεις  ελιές

και ψωμί

η σεμνή ευωχία

της κάθε μέρας

σιωπηλοί

δίπλα στο φούρνο

που ρόδιζε

τον επιούσιο κάματο

ευγνώμονες 

που ήταν ακόμα εκεί

να ποτίζουν το βασιλικό

στο πρεβάζι

να τρυγούν

τα σταφύλια

της αυλής

ισομερώς

με τα πουλιά και τις μέλισσες

αδερφομοίρια

ευγνώμονες

να πίνουν το ίδιο νερό

που ξεδιψούσε

τα ζωντανά τους

τα ίδια σύκα

με τα πουλιά και τα μελίσσια

ευγνώμονες

ευγνώμονες

που ήταν

ακόμα εδώ

να συντηρούν τις ξερολιθιές τους

να τις κρατούν ακέραιες

γιατί το έβλεπαν

το διαισθάνονταν

πως θα ερχόταν ο καιρός

αυτοί να φύγουν

και μια γενιά μονόκλωνη

θα τα σκορπίσει όλα

από απληστία και άγνοια

κυβερνημένη.

mikri-mani