ΕΚΤΥΦΛΩΤΙΚΟ ΦΩΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ και ΒΑΘΙΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ

Έκθαμβοι οι πολίτες παγκόσμια τυφλωμένοι από το τεχνητό φως που τους εκπέμπεται από κάθε μορφής οθόνη, χορεύουν το χορό του θανάτου της πεταλούδας στη λάμπα. 

Έχοντας χάσει τελείως, το μέτρο της αρμονίας και της σοφίας, που εφάρμοσαν και δίδαξαν οι πολίτες σε τούτο τον τόπο πριν 2.500 χρόνια.

Αντί αυτών βλέπουν απαθείς, πολέμους και απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων, πρόσφυγες και μετανάστες από τη μια, και γάμους με κόστος πάνω από εκατό εκατομμύρια δολάρια από την άλλη, δίπλα σε ανθρώπους που πεθαίνουν από τη πείνα και τη δίψα !

Φωτογραφία από PIRO από το Pixabay

Σφυγμοί της Εποχής

tasosmichalas·sfigmoi.wordpress.com

ΦΩΣ!

Μακάρι να ήταν μια ευχάριστη παρένθεση στη ζωή μας! Θα μπορούσε η ανατολή του ήλιου και η ευεργετική πορεία του στη διάρκεια της ημέρας να ήταν μια σφήνα ανάσας και ηρεμίας! Άλλωστε, στη μικρή και διαφορετική σε πολλά από την άλλη Ευρώπη ελληνική γη, ο ήλιος, με μικρές μόνο εξαιρέσεις, κατά κανόνα ανατέλλει καθημερινά, όλο το χρόνο. Παρά τα κενά και τις ελλείψεις μας σε πολιτικό, προνοιακό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό, μορφωτικό, πνευματικό κλπ. επίπεδο, οι Έλληνες έχουμε το εξαιρετικό προνόμιο να μπορούμε να ατενίζουμε καθημερινά τον ήλιο, να λουζόμαστε στο φως. Πόσοι λαοί στην Ευρώπη έχουν αυτό το εξαιρετικό δώρο; Λογικό συνεπώς ότι όταν το φθινόπωρο και το χειμώνα ο ήλιος αποκρύπτει μερικές φορές τις ακτίνες του και το φως ακολουθεί υπόγειες διαδρομές, οι Έλληνες δοκιμάζονται εσωτερικά, στην ψυχή πολλών κλιμακώνεται η μελαγχολία, η αποδυνάμωση σε όλα τα επίπεδα. Δύσκολα μπορούμε οι Έλληνες να σηκώσουμε το βάρος της καταχνιάς, εκ γενετής αναζητούμε και βρίσκουμε θεραπεία στο φως, στον ήλιο.

Γενικώς το σκοτάδι προκαλεί φόβο. Πολλά παιδιά δεν μπορούν να κοιμηθούν αν στο δωμάτιό τους δεν υπάρχει ελάχιστος φωτισμός. Οι μεγάλοι παραμερίζουμε τις κουρτίνες για να εισέλθει το φως. Όταν τα τα κλαδιά και τα φύλλα των δένδρων καθιστούν το φως μετρίου μεγέθους, τα κόβουμε, έχουμε συνηθίσει στο φως. Και το σκοτάδι της νύχτας μαλακώνει, “παραμερίζεται” όταν υπάρχει νυχτερινό “Φως”. Στην αστροφεγγιά ο φόβος αποκτά φιλικά χαρακτηριστικά. Ακόμη και τα κεριά στις τούρτες γενεθλίων έχουν ένα σημαντικό συμβολισμό: σιωπηρά με τη φλόγα τους εύχονται σε όποιον γιορτάζει η ζωή του να κυλάει σε συνθήκες φωτός, στην πορεία του να υπάρχει καλοκαιρία, διαφάνεια, καλή διαχείριση των δυσκολιών, να λειτουργεί ως “φωτοδόχος λαμπάδα” για όσους ζουν σε σκοτάδι.

Στη σύγχρονη παγκόσμια τραγωδία, στην οποία κατά συρροή και κατ΄εξακολούθηση εκδηλώνεται διασυρμός του Φωτός (της δικαιοσύνης, της έννομης τάξης, της φιλανθρωπίας, της αρετής, της ηθικής), αν συνειδητοποιήσουμε πόσο το σκότος είναι επιβαρυντικό για τη ζωή μας, θα δημιουργήσουμε εστίες φωτός, ικανές να περιορίσουν, να παραμερίσουν το σκότος. Είναι καιρός η πολιτική, η πνευματική ηγεσία, όλοι εμείς να αποκτήσουμε φωτεινά χαρακτηριστικά! Γιατί ο κίνδυνος είναι ορατός:ενώ το σκότος μεταδίδεται με ταχύτητα φωτός, οι κοινωνίες, ο κόσμος μας άλλα ζητούν. Τι είναι αυτό που ο σημερινός άνθρωπος περιμένει; Να προκύψει κάτι αληθινό, καινούργιο, φωτεινό! Το σκότος απλώθηκε παντού και δεν το αντέχουμε! Η εγκληματική και διεφθαρμένη διαχείριση των πραγμάτων του κόσμου, η έλλειψη Φωτός δηλαδή, είναι η αιτία που οδήγησε στην πνευματική επαιτεία, σε παγκόσμιο ξεπεσμό. Ήδη καταλογίζονται ευθύνες σε αυτούς που έγιναν αιτία να απασφαλιστεί η χειροβομβίδα! Αλλά όταν απασφαλίζεται η χειροβομβίδα δεν ξέρουμε πότε θα σκάσει. Μοναδική Λύση είναι το Φως! Η ανεύρεσή και διασφάλιση μεγάλων ποσοτήτων φωτός δεν πρέπει άλλο να βραδύνει! Για να ειρηνεύσει ο κόσμος. Για να καταλαγιάσει η βία, να στηριχτεί η ειρήνη και οι άνθρωποι από την οργή και την απελπισία να περάσουμε σε καταστάσεις ευτυχίας και γέλιου…

ΦΩΣ!